Κάθε επιλογή μας έχει ένα τίμημα.

Όλες τις εποχές του χρόνου, όποτε είχε ανάγκη να βρεθεί κοντά

στην αγαπημένη της θάλασσα και να μαζεύει τ' αγαπημένα της

κοχύλια, μέσα από την διαδικασία της διάκρισης, ανάμεσα σε

πέτρες και σκουπίδια που ο άνεμος και οι άνθρωποι έχουν

δημιουργήσει. Μικρά και μεγάλα.

Αγαπημένα της στοιχεία της φύσης, η θάλασσα ο αέρας

και η βροχή.

Αγαπημένη της η φύση γενικά και τα στολίδια της.

Οι θησαυροί της.

Όπως τα κοχύλια. Και τα λουλούδια.

Κάθε φορά που θα διακρίνει ένα, ανάμεσα στις πέτρες, θα το

παρομοιάζει με τους ανθρώπους και τον κόσμο

γενικά με την παραλία.

Και θα προσεύχεται μέσα στην ηρεμίά και την ευγνωμοσύνη της,

με τον ίδιο τρόπο να της δίνεται η φώτιση της διάκρισης

και με τους ανθρώπους στην ζωή της.

Γενικά να της δίνεται η δυνατότητα της διάκρισης

του καλού και του σωστού.

Θα γυρίζει σπίτι και θα τα διακοσμεί σχεδόν παντού.

Σε γυάλινα βάζα μαζί με κεριά ή μόνα σε πιατέλες

και γλάστρες, μέσα σε μπουκάλια, σε γωνίες του μπάνιου.

Το ίδιο θα κάνει και με τα λουλούδια.

Άλλο πολυαγαπημένο της στοιχείο της φύσης.

Έτσι παρομοιάζει και τον εαυτό της.

Χαμένη κι ανακατεμένη ανάμεσα σε σκουπίδια της κοινωνίας.

Πονάει γιατί αντιλαμβάνεται τί γίνεται, γνωρίζει την Αλήθεια,

απογοητεύεται, θέλει να ξεφύγει, ίσως να μη τα καταφέρνει

πάντοτε όσο επιθυμεί κι έτσι προσπαθεί να μιλήσει,

να μοιραστεί με άλλες ψυχές το Φως, με διάφορους τρόπους

που στην πλειοψηφία τους είναι μοναχικοί. Όπως το γράψιμο.

" Ναι! Ναι! Το γράψιμο! Το άλλο πρόσωπο της αξιοπρέπειας...! "

- Α. Καμύ.

Πιστεύω ότι κάθε επιλογή μας έχει ένα τίμημα.

Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να ακολουθήσει

αυτήν που αντέχει.

Είτε την αληθινή Αλήθεια ή οποία σε αποκόβει

από τα του κόσμου.

Νιώθεις και θέλεις να μένεις μόνος σου.

Είτε την εικονική Αλήθεια, η οποία σε κρατάει δήθεν

ενωμένο με όλους τους άλλους, σε κάνει αποδεκτό,

δίχως όμως προσωπικότητα.

Για άλλη μια φορά λοιπόν, καταλήγω στο ίδιο συμπερασμα:

Όλα είναι θέμα επιλογών και η κάθε μία έχει το τίμημά της!

Και είναι τραγικό, όταν συνειδητά από φόβο μοναξιάς από

την κοινωνία και τα δρώμενα της, επιλέγεις να ζεις

στο σκοτάδι πάρα στο Φως.

Αποσπάσματα των βιβλίων μου

~ Το Ρόδο των Ανέμων ~ ~ Ημερών Λόγια ~