Της μνήμης παιχνίδισμα... Ειρήνη Λεοντάρα.

Τα μεσημέρια μετά τη θάλασσα αλμύρα πάνω στο σώμα

Κόκκινα μάτια και ιδρώτας στάζουν στη λάβα τους.

Ανάμνηση μιας αλλοτινής ευτυχίας.

Νοσταλγική απελπισία συνδυασμένη

με μια ανάγκη για παράταση της νεανικότητας.

Άργησες

Η μνήμη βλέπεις εξασθενεί.

Τα χρόνια βλέπεις πολλά για κάποιους.

Η ζυγαριά άλλα λέει από κείνα που θέλεις.

Κι ο χρόνος, ο παλιός,

πάντα ασύμμετρα, ασυναγώνιστος.

Ειρήνη Λεοντάρα