"Το κενό της αγάπης"... Πετρούλα Σιόγκα.

Την αγάπη την έχουμε όλοι μέσα μας.

Είναι αυτό το κενό της σιωπής.

Η ανακάλυψη ενός ήχου, που ενώ μοιάζει

με τους άλλους έχει μια γλυκύτητα άλλη...σιγανή.

Όποιος δεν ασχολείται και δεν της μιλάει,

δεν κάθεται να την βρει και να την ακούσει

μέσα στην σιωπή του, γιατί μιλά ψιθυριστά,

δεν πρόκειται ποτέ να ξεχειλίσει από

την καρδιά του, σαν μύρο

και να ευωδιάσει γύρω του..

Όλη η αγάπη που είχα για σένα γύρισε

σε μένα..

Αλήθεια πόσο όμορφα συναισθήματα

αποτυπώθηκαν την καρδιά μου..

Πόσες λέξεις όμορφες είχα στο μυαλό μου

και ντύθηκαν με τα ομορφότερα

χρώματα για την έξοδος τους.

Πραγματικά ένας πανέμορφος κήπος φτιάχτηκε

από τα δικά μου λόγια για σένα.

Ποτέ δεν μετάνιωσα για ότι ένιωσα.

Πόσο μάλλον για την αγάπη που την χρωμάτισα

με πινελιές του έρωτα..

Δεν ήσουν όμως εκεί για να τη δεις

και να την αφήσεις να σε αγγίξει..

Μαθαίνει όποιος τη χάνει και ταυτόχρονα κερδίζει,

αν τότε την αναζητήσει μέσα του.

Ισοπαλία λοιπόν..

Με διαφορά χρόνου που δεν έχει καμία

σημασία αν δεν έχεις χάσει

την ψυχή σου!

Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που αγάπησαν

αλλά δεν αγαπήθηκαν!

Και συνεχίζουν να δίνουν και να δείχνουν

το μεγαλείο της γιατί είναι ανεξάντλητο!

Γιατί όποιος το έχει βρει και το έχει νιώσει

δεν μπορεί να δώσει κάτι λιγότερο!

Πετρούλα Σιόγκα

"ROSI"