Μην με κοιτάζεις έτσι
Δεν έχω τίποτα να σου κρύψω
Είμαι ένας έκπτωτος άγγελος
Γεννήθηκα κάτω από βάσκανο αστέρι
Ένιωσα τους ανέμους του παρελθόντος
Άκουσα τις φωνές σοφών δασκάλων
Περπάτησα την ανηφόρα της Σχιστής Οδούς
Μάτωσαν τα πόδια μου στις αιχμηρές πέτρες
Γύρεψα να συνδεθώ με το αχανές σύμπαν
Για να ιχνηλατήσω τις ατραπούς του μέλλοντος
Με καθήλωσαν τα άχραντα μυστήρια
Του Χώρου και του Χρόνου
Ψιθύρισα λόγια ανείπωτα
Αντάλλαξα το αίμα μου με το όνειρο
Αναζήτησα τα όριά μου
Μες στο δογματικό και στο μοιραίο
Ντύθηκα το έρεβος
Δείπνησα με σκιές αποπλάνησης
Χόρεψα με δαίμονες αυτοκαταστροφής
Κατασπάραξα τον αδάμαστο εαυτό μου
Σφυριά και καρφιά χώρεσαν
Σε σπασμένες αναμνήσεις
Κλειδώθηκα στο αίνιγμα
Διχασμός και κάθαρση
Κραυγή και μαχαίρι
Το ουρλιαχτό της ώρας
Αγία και εταίρα
Σαν μία άλλη Μαγδαληνή
Σύρθηκα στη λάσπη του αδοκίμαστου
Φωνές, μνήμες, σιωπές
Με έφεραν στον Ιορδάνη ποταμό
Ξέπλυνα το λερωμένο σώμα μου
Τη λύτρωση αποζητώντας
Προσωπικός ο σταυρός
Αντίδωρο η προσμονή
Μεταλαβιά το δάκρυ
Και ύστερα…
Λεμονιά Γεμουρτζίδου
Copyright ® 22/4/2022
Painting by Karol Bak
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου