Ζητώ Επιείκια... Αγγέλα Καραγκούνη.

Είσαι ο διακαής πόθος της ύπαρξής μου.

Η κλεμμένη ανάσα μου, που ακροβατεί

στου χρόνου το σπαρτάρισμα.

Μένεις περίκλειστος

στων φλεβών μου το χυτήριο,

χωρίς δρόμο διαφυγής.

Ρέεις απλά

χρόνια τώρα μέσα μου

και με καις.

Σ' αρνήθηκα,

μα σε ζητούν νυχθημερόν οι αισθήσεις.

Για έναν παράλογο λόγο.

Μ' ένα παράλογο τρόπο .

Με μια ανάγκη επιτακτική.

Εξαντλήθηκα.

Το παραδέχομαι.

Ήσουν η άνοιξη, που φόνευσα εν αγνοία μου.

Αφήνομε στη κρίση της δικαιοσύνης σου,

για την αλόγιστα ξοδεμένη ζωή,

από τα μη,

που διαφέντευαν οι άλλοι.

Μα να είσαι επιεικής.

Έφταιξε η αγάπη που λιγοψύχησε.

Έφταιξε,

που στο ραντεβού των άστρων

άργησε,

να εμφανιστεί η σελήνη ....

Αγγέλα Καραγκούνη 6/4/22