Ερωτικό αδιέξοδο... Θανάσης Καλλονιάτης.

"Ατέλειωτες οι ώρες,δεν περνάνε...
Θαρρείς και έχει σταματήσει ο χρόνος....
Και ο πόλεμος μέσα μου ασταμάτητος, χωρίς νικητή.
Η μια μου πλευρά, που σ' αγαπά και σε λατρεύει,
και η άλλη, αυτή που σε μισεί και θέλει να βγάλει
απ τη ζωή μου το οτιδήποτε από σένα.
Αφόρητη η εναλλαγή των συναισθημάτων μου,
ανυπόφορη.
Είναι πιο εύκολο να κλαις για κάποιον που πέθανε,
πάρα για κάποιον που είναι ζωντανός.
Σε συναντώ, σε βλέπω και δεν ξέρω αν θέλω
να σε πνίξω στα φιλιά ή απλά να αλλάξω δρόμο,
ίσως και να σε βρίσω ακόμα για αυτά που μου
έχεις κάνει, αλλά τα αγνοείς.
Τη μέρα όλα είναι ξεκάθαρα.
Τη νύχτα όμως...
Όλα αλλάζουν, όλα γίνονται βαριά, θολά,
τα συναισθήματα, τόσο δυνατά, η εναλλαγή τους
τόσο έντονη και γρήγορη που σε φτάνει στα όρια της τρέλας.
Η σκέψη και μόνο ότι κάποιος άλλος μπορεί
να σε αγγίζει με κάνει να παίρνω τους δρόμους, να σε βρω...
Η σκέψη ότι ποτέ δεν ένιωσες κάτι για μένα αλλά
ήμουν απλά ένα καπρίτσιο που δεν το "σκοτώνεις"
μόνο κ μόνο για την αυτοεπιβεβαίωση σου,
με γεμίζει μίσος, οργή, αλλά όχι για σένα, για μένα
που άφησα το εαυτό μου να νιώσει όλο αυτόν τον
"καταρράκτη" συναισθημάτων για εσένα.
Προσπαθώ να σε μισήσω αλλά δεν μπορώ.
Προσπαθώ νύχτες ολόκληρες,
είναι αδύνατο.
Η σκέψη ότι νιώθεις μόνη σου και σε έχω στην
αγκαλιά μου με γαληνεύει.
Η σκέψη ότι σου κάνω έρωτα με απογειώνει,
σωματικά κ ψυχικά, με κάνει κυριολεκτικά να θέλω
να αφήσω τα πάντα για σένα.
Και τότε σ αγαπάω, και μετά σε μισώ......
Και ξεσπάω.
Ξεσπάω μουντά.
Σε ένα χαρτί, μ ένα μολύβι....
Και έρχεται το πρώτο φως της μέρας.
Γίνομαι αυτός που όλοι ξέρουν,
αλλά στην πραγματικότητα αγνοούν.
Και κανένας τους, εκτός από σένα, δεν ξέρει το μεγάλο μου
"μυστικό" , την αρρώστια που σιγά, σιγά, με αποδομεί,
με λιώνει, με τελειώνει, σωματικά και ψυχικά.
Και η μέρα περνά, έρχεται η νύχτα,
ξανά απ την αρχή το ίδιο μαρτύριο.
Σε κύκλο ατέρμονο, βασανιστικό,
σαν το μαρτύριο του Σίσυφου.
Πρέπει να σε ξεπεράσω κ να σε αφήσω πίσω μου...
Για το καλό μου...
Αλλά είναι αδύνατο ".
Θανάσης Καλλονιάτης - Κατοχυρωμένο Ιούνιος 2022
Ενα "απόσπασμα" από κάτι τελείως διαφορετικό που γράφω,
με γενικό τίτλο "Ερωτικά Γράμματα".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου