Βρέχει και έμεινε σαν ανάμνηση γλυκιά
ο ήχος της, κάθε φορά που σου έλεγα
πόσο θα ήθελα να ήσουν εδώ να μας έβρισκαν
οι στάλες της βροχής μαζί..
Τα χαμόγελα βρεγμένα,
μα τα μάτια στεγνά από την ένταση
των βλεμμάτων!
Τα χέρια δυνατά κρατώντας
την αναπνοή από τα χείλη μην τυχόν
και μείνουν χωρίς ανάσα και χαθούν
στην επιστροφή του ήλιου χωρίς δροσιά!
Είναι όμορφη η βροχή..
Είναι αλήθεια όμορφη, όταν στην ένταση
της παίρνει την μορφή του έρωτα που
απολαμβάνει το παιχνίδισμα από τις δυνατές
σταγόνες που βιάζονται να γίνουν ένα με τη γη,
για να αναδυθεί η μυρωδιά της που μαζί
με το χορτάρι, θυμίζουν παλιές αναμνήσεις παιδικές!
Πετρούλα Σιόγκα
"ROSI"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου