Ευχολόι... Εύη Καφούρου Αλιπράντη.

Περπατώ...
Και ας νυχτώνει πιο νωρίς στους ανέφελους σου ορίζονατες,
Εχω οδηγό ένα σου κράτημα κι' ένα ευχολόι
Πολυκαιρισμένο...
Μα πάντα πιάνουν τα όνειρα που ραντίστηκαν από αγάπη.
Έχουν την δύναμη του αιέν προσμένειν
Περπατώ...
Και δεν ορίζω τίποτα για τετελεσμένο , και δεν προσμένω
υπόσχεση για αρχικό ...
Δυο πόδια και μια ψυχή στο ταξίδι το δικό μου να
μαθητεύουν...
Την ζωή να υμνούν με δρόμους νέους,
Εμπνευσμένους από τα λάφυρα
Της υποχώρησης του αδύνατου.
Λάφυρα που γυαλίζουν στου ουρανού τους
αντικατοπτρισμούς και η αξία τους υπεράνω
κάθε χρυσού ανακτόρου της μάγισσας συνήθειας...
Περπατώ...
Και ας νυχτώνει...
Εδώ σε έχω...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου