Μύριζε ρίγανη το σούρουπο
άφτερα γεννησούδια χελιδόνια
είχαν βγάλει τα κεφάλια τους απορημένα
ξεκρέμασα το στεφάνι
εκείνο.....
με τις μαργαρίτες που
μου 'χες βάλει στα μαλλιά
εκείνη την πρωτομαγιά
που 'χε σχόλη η ευτυχία
ο κόμπος που το κρατούσε έσπασε
ξερά πέταλα σκόρπισαν
μαζί σκόρπισαν κ' οι αναμνήσεις
τόσα χρόνια περάσανε
πέρασες εσύ
πέρασα κι εγώ
Διάβηκαν τα χρόνια
Κλείσανε τα διάσελα
Διπλώσανε κι οι δρόμοι
είναι κι εκείνη η δυσκαμψία στα άκρα
καμιά έξοδος σωτηρίας
ο χρόνος τα σωρεύει όλα
τα παραμορφώνει,
άσχημες νυχτερίδες πέταξαν
έπεσαν στις φλόγες
κάηκαν μαζί με το στεφάνι
που τόλμησα να πετάξω
Δώρα
Ποιητική συλλογή
ΑΝΈΓΓΙΧΤΑ ΡΕΙΘΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου