Ναυαγός... Ιουλία Χαραλάμπους Ξενοφώντος.

Πήρα απ' το φώς σου αστέρια

κρέμασα στιγμές στο χρόνο

παραμύθι θαρρώ η αγάπη σου

περνάς και δεν χαιρετάς

αποσπερίτης το χαμόγελο σου

κι οι λέξεις σου λιγοστές

Τώρα μαζεύω τις ελπίδες

δανείστηκα τ' οξυγόνο μου

πρόσεξα τις αναπνοές σου

γρήγορες βιαστικές μαδούν

μετρούν χαμένες σελίδες

ψάχνουν συγχώρεση πια

Σαν η ομορφιά αστέρι μου

προδώσει την αγάπη

χίλια μαντάτα χρυσαφένια

θα ρίξω στην ακρογιαλιά

γοργόνα μάγισσα της αυγής

γίνομαι αφρογεννημένη

Αστερόσκονη στο κύμα

ναυαγέ καράβι σε παίρνει ...

ΙΧ 23/4/2022