Αστραπή στον χρόνο... Nikiforos Taptos.

Αργυρή αστραπή ως ξίφος λαμπερό

προβολή στο έρωτα τον ιεροφεγγερό,

που από το σκότος την ψυχή σου καλεί

να αδράξει μέσα μου εν χώρω ασφαλεί.

Θα φωτίσω κάθε πικρή σκιά σου

και ΕΣΥ ολόλαμπρη, φαντάσου

ως νέος Σείριος χωρίς ταλαντεύσεις

μέσα μου ορθόπλωρα να πλεύσεις.

Είσαι το λυχνάρι στο σκότος μου,

και ως αστέρας της Αυγής ο πιλότος μου

Μέσα μου αναζωπυρώνονται φλόγες και εγώ σώος,

αφού ο χρόνος κηρύχθηκε αθώος

Τα δευτερόλεπτα να ανθίζουν

και οι στιγμές μαζί σου λουλουδίζουν.

Οι σάλπιγγες σήμαναν ήχο εφόδου

για να σε κατακτήσω εκ της μύχιας διόδου

Είσαι το όνειρο μου που ενσαρκώθηκε

και σε όλα τα κύτταρα μου εδραιώθηκε.

Νικηφόρος Τ.