Εισιτήριο για Έναν Προορισμό... Πετρούλα Σιόγκα.

Πίστεψα στα μάτια σου,

σαν τα είδα από κοντά.

Μα σαν απομακρύνθηκες,

ξεθώριασαν κι αυτά.

Όπως το τρένο στο σταθμό.

Σφύριξε και χαθήκαν.

Δεν είχα εισιτήριο να επιβιβαστώ.

Το ήξερα, το γνώριζα μα ήθελα να δω.

Μόνο τα λόγια φτάνουνε για επιβιβασμό;

Έμεινα με τις σκέψεις μου.

Πώς γίνεται ο άνθρωπος

μες στη χρυσή καρδιά του,

να απέχει μίλια μακριά

από τα βλέμματα του;

Πληγή έχει στα στήθια του

μα δεν δικαιολογείται,

τόση απάθεια μπροστά

σε αυτό που επικαλείται:

Να βρει έναν άνθρωπο, τον πόνο του

να νιώσει και μες τα μύχια της ψυχής

ελεύθερος να βιώσει,

αυτό που πρόσμενε καιρό

και άρωμα να δώσει

μέσα στην άοσμη ζωή

που έλεγε πως είχε.

Αναρωτιέμαι πόσο να κοστίζει,

εισιτήριο για μια βόλτα στις ράγες

της καρδιάς

και ένα περπάτημα στα λιβάδια της χαράς.

Ένα πέρασμα, μια στιγμή, μια ανάσα!

Και πριν χαθείς για τον επόμενο σταθμό,

να γυρίζεις πίσω και να σε περιμένει.

Γιατί αν εκείνος ήταν το τρένο,

εσύ ήσουν ο προορισμός!

Πετρούλα Σιόγκα - Rosi -