Εμψύχωση... Τουλα Μακαρονις.

Κάποιες φορές απ τα γραφόμενα μου,

λέγονται λόγια όπου ακούγονται σκληρά,

θα πω ότι δεν λέγονται από την αφεντιά μου,

μία παράξενη εξάρσεις τα λέει όλα αυτά.

Είναι αλήθεια πώς φορές το παρακάνω,

μα όταν πιάσω το χαρτί στυλό στο χέρι,

έρχονται οι λέξεις και με την σειρά τής βάνω,

σαν το σκεφτώ αφήνω κάτω το στυλό και το δευτερι.

Μα πάλι κάτι με στριμώχνει, να τ αρπάζω

και ν αρχίζω πάλι οπως πριν να ομολογώ,

την ατιμια φανερώνω την τρομάζω,

και ύστερα λέω πάλι φταίει το στυλό.

Αναρωτιέμαι όντως τη πρέπει να κάνω,

σαν βγαίνω έξω από έμπνευσης πού εξηγούν,

βάζω τις λέξεις μια κάτω μία επάνω,

και τότες βγαίνει το συμπέρασμα, τίμιο ομολογούν

Ίσως θα πείτε τη τα λέω αυτά τα λόγια,

μήπως δεν έχω τιποτ άλλο για να πω,

και ξαφνικά ακούω πίκρες πόνους μοιρολόγια,

και σκέφτομαι εάν τον κόσμο ετούτον αγαπώ ,

Είναι ένα κρίμα ή ζωή να υποφέρει,

πνίγει στο αίμα την ψυχή της και το ξέρει.

αγκομαχη ή δυστυχή να βγει και να ξεπλύνει,

να δείξει δύναμη, εκεί κλεισμένη αλο πλέον να μην μείνει.

Διότι βρωμισε μαζί του ή ψυχή,

και θα του φύγει να νεκρώσει το κορμί,

Είναι βασίλεια, είναι του κόσμου οι αρχές,

όπου και ρίχνουν στην ζωή τοις συμφορές.

Βλέπουν την δυστυχία όπου τούς χειροκροταει,

και καμαρώνουν την καλοπέραση τους,

νομίζοντας ο κόσμος πώς ,τούς αγαπάει.

και συνεχίζουνε να θάβουν την ψυχή τους,

Μα τώρα ακούγεται μία άλλη εκδοχή,

πού τούς ξαφνιάζει όλους πού καλά περνάνε,

είναι θεότητος και καθαρή πηγή,

και ας σταματήσουν σε ζωντανά κορμιά επάνω να πατανε.

Παρουσιάζεται μια θεϊκή μορφή,

και περικυκλωσε ολόκληρη τη γη,

να φέρει ειρηνη ευλογία και γαλήνη,

η δε ατιμια επί της γης άλλο μην μείνει.

Σταμάτησε ψυχή μου λέω τώρα,

μην σ έχει πάρει των λογίων κατηφόρα,

κάνεις εχθρούς, και άλλαξε σκέψη και γνώση,

μ έναν κούκο ή ζωή πάνω στην γη δεν θα γλυτώσει.

Συνεχίζεται.

Δοξαση ο Θεός ημών Δοξαση. 21/9/22/