Χειμώνα μου... Κατερίνα Ηρακλέους.

άιντε Χειμώνα μίλα,
φώναξε, θύμωσε επιτέλους,
βγάλε τα εσώψυχα σου,
πες τις αλήθειες,
θα νιώσεις πιο ελαφρύς,
εσύ δεν έχεις φόβο να πνιγείς,
κι εγώ μαζί σου ,
ο πνιγμένος τι έχει να φοβηθεί,
πόσο οι ψυχές μας
αγγίζει η μία την άλλη,
ζεστές αφήνονται στο έλεος
του χιονιού στις βουνοκορφές,
ο Γολγοθάς στα κάτασπρα ντυμένος,
δεν μας φοβίζει,
εκεί κρεμάμε όλους τους σταυρούς μας
μικρούς και μεγάλους,
εκεί γονατίζουμε και ζητούμε συγχώρεση,
εκεί η εξομολόγηση αγγίζει τα σύννεφα,
κάποια μοιάζουν σαν αγγέλους,
Χειμώνα μου πόσο με ηρεμεί
η όψη σου,
ένα βλέμμα μου στον ουρανό,
ένας περίπατος με απαλή βροχή
στο μονοπάτι σου ,
με γεμίζει δύναμη,
γεμίζουν οι πνεύμονες με καθαρό αέρα!
δεν ξέρω πόσοι σε αγαπούν,
πόσοι σε αποκαλούν ανεπιθύμητο,
δεν ξέρουν ίσως ότι χωρίς
την παρουσία της ομορφιάς σου
η Άνοιξη που ακολουθεί
θα είναι φτωχότερη,
η γη θα ραγίσει αν δεν πιει νερό,
οι άνθρωποι θα σταυροκοπιουνται
να βρέξει!
Χειμώνα μου!
Γενάρης 31 2023
η πρώτη φωτογραφία της ξεχωριστής φίλης
Κατερίνας Λεβενιωτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου