Ντύνομαι φάντασμα …
παρακολουθώ τη ζωή που μου κλέψανε
έρχομαι και φυλακίζω στιγμές δικές σου …
ματιές που ζηλεύουνε κυράδες
χάδια που απολαμβάνουνε Μάγισσες-κάργιες
Κρύβομαι ανάμεσα σ΄έπιπλα παλιά
καμιά φορά πίσω από τη γιαγιά
ξαπλώνω στα σεντόνια τα υγρά
αιχμαλωτίζω κραυγές παράδοσης …
ρουφάω λαίμαργα ιδρώτα και σπασμό
Σαν ηδονοβλεψίας σε σκοτεινά σοκάκια
χαράζω τις λέξεις
που σκορπάν τα χείλη σου σ΄άλλες καρδιές
μετά τις σφραγίζω στα σωθικά μου
υποκρίνομαι πως είναι όλες δώρα δικά μου
Δώρα πολύτιμα …
ακριβοπληρωμένα με δάκρυα ψυχής
ξοφλημένα με συμβιβασμούς υποταγής
Το ξέρω …βασανίζομαι …μα όχι άδικα
φροντίζω να΄χω νανουρίσματα για τα γεράματα
Ντύνομαι φάντασμα …
φοβίζω σκιές όταν τολμούν να πλησιάσουν
να βρωμίσουν ότι λατρεύω …την αγκαλιά σου
τρομοκρατώ αλήτισσες καρδιές
που ήρθαν να ληστέψουν το άρωμα σου
δε ξέρουν πως το΄κανα ρούχο και το φορώ
δέρμα και χάδι στο κορμί μιας αγάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου