Είναι που γύρισες σελίδα και είναι άδεια... Χρύσα Θυμιοπούλου.

Είναι που γύρισες σελίδα

και είναι άδεια.. Είναι πού πήγες να γράψεις

και το μελάνι στέγνωσε.. Είναι που προσπαθείς να ξεχάσεις

και ξανά με ερωτεύεσαι.. Είναι που μυρίζεις τον κήπο

και σου λείπει το γιασεμί.. Είναι που άλλο όνομα θες να πεις

και άλλο λες.. Είναι το δάκρυ σου πού έγινε θάλασσα.. Είναι που πληκτρολογείς το όνομα μου

και το σβήνεις ξανά και ξανά.. Είναι αυτές οι νύχτες που τα ς' αγαπώ μου

σου κρατάνε συντροφιά.. Είναι που ψάχνεις να με βρεις.. Αλλά μπερδεύεις τα βήματά σου.. Είναι που μ' αγαπάς.. Άσε το μειδίαμα στην άκρη.. Και πέστο μου.. Μη σε απαρνηθείς.. Χρύσα Θυμιοπούλου