Ακόμα δεν αρχίσαμε... Χρύσα Θυμιοπούλου.

Ξέρω ότι πονάς ε και τι νόημα έχει; Διάλεξες τον δρόμο σου

και αυτό σου φτάνει..

Ξέρω ότι με αγαπάς ε και το πνίγεις μέσα σου.

Κι αυτό με θανατώνει..

Όταν ξαποστάσεις στης μοναξιάς τα λημέρια μην αφήσεις

το δάκρυ να κυλήσει πνίξτο κι αυτό γιατί δεν υπάρχει

γυρισμός αφού όλα μέσα μου τα έχεις αφήσει μισά..

Τα σκότωσες για ένα δράμι εγωισμό, για ένα τσουβάλι δειλία

και έμεινε ένα άηχο ς' αγαπώ..

Στο έχω ξαναπεί θα φύγω αλλά όχι όπως ήρθα, θα φύγω

ερωτευμένη στης κλεψύδρας τον χρόνο..

Η μοίρα πολλές φορές αποφασίζει για μας ή όπως αλλιώς

λέγεται αυτό το ανεξήγητο που δεν γνωρίζει καταστάσεις

πρόσωπα & στιγμές..

Απλά πλέκει τον έρωτα, το ανέγγιχτο όνειρο και την αγάπη.

Νιώθω την καρδιά σου όσο εσύ εμένα, αλλά έχεις

κλειδαμπαρωθεί στου γινάτι σου τον χρόνο και μοιρολατρείς.

Ξέρω με μισείς επειδή δεν ακολούθησα το τίποτα..

Επειδή με αγάπησες..

Επειδή ς' αγαπώ..

Πολλές φορές οι επιλογές μας είναι ένα τίποτα και θέλουμε

να παρασύρουμε και τους άλλους μαζί, έτσι απλά για να

περάσει το δικό μας, αλλά το μίσος είναι το μισό της αγάπης.

Θα με αγαπάς πάντα και αυτό το ξέρω.

Αλλά δεν μου φτάνει..

Αυτές οι ιστορίες γράφονται μόνο στα παραμύθια..

Ερωτεύτηκες.. Λοιπόν.. Γιατί φοβάσαι;

Ποιος σου είπε ότι ο έρωτας μεθάει μόνο με τα πρόσωπα

της νιότης; Σαχλαμάρες..

Δεν σε παρεξηγώ που είσαι δειλός, σε δικαιολογώ.

Αλλά προσπάθησε να με καταλάβεις, δεν το επιδίωξα.

Απλά γεννήθηκε μέσα μου και δεν με ρώτησε,

δεν το συνηθίζει άλλωστε, τι να την κάνω την καρδιά..

Και να την ξεριζώσω πάλι θα σε αγαπάει..

Η σιωπή σου είναι ένα μυστήριο τρένο και εγώ το φοβάμαι

γιατί δεν έχει προορισμό..

Θα μείνω εδώ με τις αναμνήσεις μας να σε χαιρετώ

στις αποσκευές σου τα θέλω..

Κι αν ποτέ σε δω τυχαία στο δρόμο δεν θα σου μιλήσω,

για να μη βγεις από την πορεία σου.

Το τέλος έχει τον δικό του επίλογο μη το αγγίξεις..

Ακόμα δεν αρχίσαμε..

Χρύσα Θυμιοπούλου