Μια ανάγωγη επιθυμία... Μαρία Σταυρίδου.

Μια ανάγωγη επιθυμία
να σου επιβάλλουν τα ‘θέλω’ τους
να ορίσουν σύνορα και κόκκινες γραμμές
να καθορίσουν αγγίγματα και επιθυμίες κρυφές.
Εσύ πάντα ένας ευγενικός ονειροπόλος
που κρυφά άγγιξε το άπιαστο …το μαγικό …
Μια γλυκιά παράδοση σε δυο μεταξένια χείλη
που γεύτηκες πίσω από τη μουριά,
που ορκίστηκες πίστη και θυσία,
για να κυλιστείς μαζί τους στα μαλακά …
Δεν θες να μοιραστείς το μυστικό
Δεν θες να προσβάλεις το άγγιγμα το ιερό
με ρηχές λέξεις και περιγραφές χωρίς σκοπό.
Ένωση θεών και ψυχών
η ώρα που η ικεσία …γίνεται παράδοση τυφλή
που τα χείλη παραδίνονται …χωρίς φόβο στο πάθος
που το αίμα …κοχλάζει και οργιάζει.
Ένας ξέφρενος χορός τυφλών οραματιστών
που παραδίνονται οικειοθελώς,
στην πιο επικίνδυνη δύνη αισθήσεων και αναγκών
και μετά …σιωπή …
Εκεχειρία …μ΄ένα ποτήρι κρασί
μ΄έναν λιγωμένο σπασμό …
και ένα ξεψυχισμένο ‘Σ΄αγαπώ’.
Ένας κρυφός αποχαιρετισμός
στην πιο ανάγωγη επιθυμία.
Ένα όνειρο …που για λίγο έγινε αληθινό
Ένα μυστικό …που δεν θα φανερωθεί
ούτε στον Χάρο, ούτε στον γιατρό …

©2023 Μαρία Σταυρίδου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου