ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΤΈΧΝΗΣ... Τουλα Μακαρονις.

 Στις ρίζες των προγόνων, στο χώμα των αιώνων,

στην γη όπου πατουμε χωρίς το σεβασμό,

ύστερα μάς πειράζει που κυβερνά το εγώ.

Έτσι και ξεκινάει το λάθος και ο πόνος,
γίνεται βλέπεις πάθος, το διευθύνει φθόνος.
Όσων και να προσέχεις ,κάτι άλλο θέλει βγει,
κάτι πού δεν το έχεις, σού φέρνει την ντροπή.
Λέγοντας τη θα γίνει, σού ρίχνει την ευθύνη,
χάνεις εμπιστοσύνη ,και κουβαλάς οδύνη.
Ο τόπος είναι ηθικός, σαν θά κοιτάξεις πίσω,
θα δεις πώς βρίσκεται εχθρός, λες ας παραμερίσω.
Και ανεβαίνεις πιο ψηλά, με όλη τη δυσκολία,
γιατί έχεις μία χρυσή καρδιά, και καθαροτατη ψυχή
αγνότατη και λία .φέρνοντας ευκολία.
Σε κάθε βήμα εκεί εμπρός, εξαφανίζεται ο εχθρός ,
ειρηνικό το πνεύμα αυτό βρίσκεται και διαβαίνει,
χωρίς να υπάρχει εμπόδιο εκει και επιμένει.
Και όσων βαρύ να φαίνεται το φόρτωμα στον ώμο,
ή δύναμη ακλόνητη στου Γολγοθά το δρόμο.
Όταν θα φτάσεις έως εκεί ,θα λάμψη ή λογική,
θα βρεις μεγάλη υπομονή, και θά χάρη ή ψυχή ,
Διότι εκεί είναι ή τιμή, το δίκαιο σταυρωσαν,
Θεού Υιού είναι ή ψυχή, και τιμωρούνται διαρκώς
αυτοί που τον προδοσαν.
Όσοι προδότες δίκαιο, με ατιμιας ψέμα, θά πνίγονται
οι δυστυχοι μεσ το δικό τους αίμα.
Για τούτο κράτησε δύναμη στο Γολγοθά να φτάσεις,
την ατιμια την ψευτιά και ολοκλήρου την κλεψιά
δύναμη μόνο απ το Χριστό ,εκεί θά την δικασεις.
Ανέβα ψηλά στον Γολγοθά ας στον κόπο το μεγάλο,
απ του Θεού τη δύναμη δεν θέλεις τιποτ άλλο.
Μην νοιάζεσαι για το σταυρό πού κουβαλάς στον ώμο,
η ανηφόρα είναι τιμή κάνε αυτόν το δρόμο.
Ούτε και για εμπόδια όσα βγαίνουν μπροστά,
το καθαρό και το σωστό δεν πέφτουν σε φθορά.
Όλα τα λόγια πού θα πω με τόσο ενδιαφέρον,
το έχω ξανά πει,
καταπατητε το άτιμο κρύβεται για να να μην φανει,
μεγαλη είναι ντροπή .
Ή κάθε πράξη άτιμη γίνεται στο σκοτάδι,
και παίρνουνε το μυστικό μαζί τους μεσ τον Άδη.
Τώρα αυτό το μυστικό θέλει φανερωθει,
μπροστά στο μάτι του Θεού για να τιμωρηθεί.
Και σαν το μάτι του Θεού καλά το αντικρίσει,
ρίχνει επάνω την οργή την θεϊκή την κρίση.
Αυτό το ψέμα το φρικτό πλέον να μην το λένε,
κάνοντας πίσω της γενεές αιώνια να κλαίνε.

Τέλος και το Θεό δόξα.
27/3/23/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου