Η Αφή... αλεξανδρος μαρινακης.

Αφή,

η παραμελημένη αίσθηση,

που όταν οι άλλες απουσιάζουν,

γίνεται,

το φως του τυφλού,

ο ήχος του κωφού,

το απτό του έρωτα…

Κυρίως όμως γίνεται,

το χάδι της ψυχής

που την αφυπνίζει

και την ζωοποιεί!

Γιατί… είναι γραμμένο:

«Δεν αρκεί μόνο

ν’ ακουμπάς,

πρέπει και ν’ αγγίζεις!»