"Στο νου μου τριγυρνάς,
πλανεύτρα της καρδιάς μου,
δε σταματάς,
τρυπάνε, της ψυχής τα βαθιά,
φως ζητώ, στου σκοταδιού μου τα μουντά.
Απέναντι θωρώ το δειλινό,
λύτρωση ζητώ,
στου κόσμου τα απρόσμενα τα θέλω,
νερό γλυφό κερνάς, χαμογελάς,
και όλο βυθιζομαι εγώ,
στης σκοτεινιάς μου το κενό.
Τα λόγια σου γυμνά,
απανεμιά,
του μυαλού γεννήματα στερνά,
απατηλά ζητώ τον ουρανό,
να πετάξω, να γελώ,
απ' τούτα τα σάπια δεσμά,
Θανάσης Καλλονιάτης Κατοχυρωμένο 2023
Edvard Munch - Melancholy (1894)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου