Όταν ήμουν παιδί... Τάκης Κτενάς.

Όταν ήμουν παιδί

περπατούσα στο κύμα

κι ήταν όλη μου η ζωή

στο φεγγάρι ένα βήμα!

Όταν ήμουν παιδί

είχα μέσα μου έναν ήλιο

απλωνόταν εκεί

που σήμερα είν' ανήλιο....

Όταν ήμουν παιδί

οι νύχτες είχαν χρώμα

της αγάπης φιλί

με την γεύση στο στόμα!

Έχω την γεύση αυτή

ακόμα στα χείλη μου επάνω

απ' το πρώτο φιλί

και προσευχή στον Θεό κάνω...

Να μην ξεχαστεί

και ποτέ να ξεχάσω

αυτό το φιλί

το παρελθόν μου μην χάσω!

Και απαντούνε οι μοίρες

με ανέμου φωνή

το χέρι μου πήρες

άγγελε μου εσύ!

Το χέρι μου πήρες

να γράψεις εδώ

να ακούσουν οι χήρες

τα ορφανά τον Θεό!

Να υπάρχει ελπίδα

στον κόσμο αυτό

και μια ηλιαχτίδα

μου λέει <<να μπω>>!

Μπες στην ζωή μας

ήλιε μου εσύ

φιλί στην ψυχή μας

ανάσα πνοή!

Όταν ήμουν παιδί

είχα φίλο τον ήλιο

απλωνόταν εκεί

που σήμερα είν' ανήλιο!

Όταν ήμουν παιδί

περπατούσα στο κύμα

για να ζήσω ζωή

να γεννήσω ένα ποίημα!

Ένα ποίημα σαν αυτό

ένα του ήλιου παιδί

ένα βήμα στον Θεό

να περπατάμε μαζί!

ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ