Θα μείνει τάχα ανεκπλήρωτος ο πόθος,
από τα χείλη σου ζωή να πιω κρύο νερό
Είναι στ'αλήθεια τόσο δύσκολος ο τρόπος
μιά στιγμή στον δρόμο τον δικό σου να σταθώ;
απο την βροχή σου να ριγήσει το κορμί
Σαν δυό σκιές του φεγγαριού ένα βράδυ
να μοιραστούμε μυστικά γλυκό φιλί;
Να μπλέξουμε τα χέρια γύρω στις Πλειάδες
σ'ένα ερωτικό χορό σε πίστα μαγική
Λόγια γλυκά να ανταλλάξουμε χιλιάδες
στην αγκαλιά σου να χαθώ μικρό παιδί.
Έχω πληγή που με πονάει στους ώμους
από φτερά που κόπηκαν πριν να φυτρώσουν.
Από ηφαίστεια τρέχει φωτιά στους δρόμους
Κτενά Ρούλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου