Κτενά Ρούλα...

Έπιασα πρώτη θέση
στο παγκάκι ,
στης ζωής το μπαλκόνι.
Ο παραστρατημένος μου νους,
κρύφτηκε πίσω από μιά καταιγίδα.
Η ζωή, έτρωγε ώριμες φράουλες.
Την ακούμπησα με ένα φιλί στα χείλη
Γεύτηκα το καλοκαίρι.
Η καταιγίδα κόπασε μα,
ο νους μου έμεινε κρυμμένος πίσω της.
Θροισαν τα φύλλα στο φιλί του ανέμου
ύστερα αυτός εκίνησε για αλλού,
ψυθιρίζοντας μου στο αυτί.
Αν την αγάπη μου κατάσαρκα φορέσεις,
για να ντυθείς,
ρούχο άλλο ποτέ δεν θά ' χεις χρεία
Κι αν το φιλί μου στα χείλη σου γευτείς,
να ξεδιψάσεις,
άλλου ποτού την γεύση στο στόμα σου
πια δεν θα ψάξεις.
Τρελό μου αγέρι, άστατο,
τον νου μου πάρε σύντροφο και ταίρι σου αν θέλεις.
Μαζί σου τον κόσμο να γυρνά,
να πάψει πια να κρύβεται πίσω από καταιγίδες...
Κτενά Ρούλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου