Στάθηκα σε μια γωνιά ... Λάθος ή σωστή θα δείξει...
Νιώθωντας στο σωστό μέρος να κοιτώ και να μονολογώ..
Κάποιοι με πείσανε ότι είναι βασιλιάδες..
Μα όσο τους κοιτώ μάλλον για κλόουν μοιάζουν
αφού με πείσανε ότι η ταπεινότητα και η ευαισθησία
έχουν κοινούς στόχους...
Καρέκλα από χρυσό τη νόμιζαν που την κατέλαβαν..
Μα επάνω εκεί ξέχασαν την ειλικρίνεια να χτυπάει κόκκινο
και να αιμορραγεί....
Τυφλώθηκε με τα λάθη της...
δεν ταίριαζε με την αλήθεια που με πείσανε...
Τις πλέκουν με μπαλώματα και ξεγυρισμένο νήμα...
Με μπερδεμένο σχέδιο σωτηρίας...
Τις αναλύουν.. . Χωρίς και αυτοί νόημα να βγάζουν..
Και οι αναίσθητοι βαφτηστηκαν αισθηματίες χωρίς
να νοιάζονται τον πόνο που προκάλεσαν... Στις ετικέτες
δηλώνουνε σωτήρες και δήλωσαν ελεύθερο πνεύμα...
Μέχρι να καταλάβουνε και αυτοί πως είναι σκλάβοι
μιας ιδεολογίας σκάρτης...
Οι απατεώνες φώναζαν στην αγάπη να την πείσουν...
Μα οι προδότες είναι αυτοί που κράζουνε συνέχεια
για να φανεί το δίκιο...
Η υποκρισία κέρδιζε το στέμμα της στο θρόνο...
Χειροκροτώ και εγώ για τη σκλαβιά σιωπηλά..
Χωρίς να βλέπουν αν κύλησε ένα δάκρυ...
Απλά χαμογελώ...
Για να τους ξεγελώ...
Στέκω σε μια γωνιά της μοίρας....
Ακούω τις επιλογές που θέλουν να μου τάξουν...
Το φαρμάκι, μου το πρότειναν για φάρμακο..
Η θεραπεία της ψυχής από ένα σύρμα μπερδεμένο...
Και ένα πέπλο ματωμένο από τον αγώνα των λαών...
Που τάχα πάντρεψαν τη λογική με την ελευθερία...
Να βρεις να βολευτείς χωρίς να νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι...
Δεν έχει σημασία η γνώμη τους..
Αλλά ποιος είσαι εσύ και τι πιστεύεις...
Οσοι χωρίς συνείδηση στέκουν ακόμη όρθιοι βρίσκοντας
ένα ψεγάδι σε μια καρέκλα που θυμήζει προδοσία...
Χαρτογράφηση η ψυχή μου...
Σε μια πατρίδα που δεν λησμονήθηκε από αγώνες...
Στη σωτηρία της που μοιάζει χαρακίρι στις ήττες
της προδοσίας και της ντροπής...
Το σώμα μου στο μικρό μου λιμάνι των λαθών μου...
Εκεί θα χτίσω το θρόνο της δικής μου φωλιάς
για ν' ακούσουν τα πουλιά... που χτυπιούνται ανελέητα
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου