Η εικόνα της γυναίκας-μαχήτριας πλανάται ως αντανάκλαση πάνω σε αυτές που συμμετείχαν στην Επανάσταση και στον αγώνα της ανεξαρτησίας. Ο θρύλος συντηρούνταν μέσα από τα δημοτικά τραγούδια που εξυμνούσαν τα κατορθώματα των κλεφτών και μαζί των θηλυκών μελών της οικογένειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα τραγούδια για τις Σουλιώτισσες, που την τελευταία δεκαετία του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα υπερασπίστηκαν τα χωριά τους ενάντια στις δυνάμεις του Αλή Πασά. Η ιστορία τους λειτούργησε ως πρότυπο συμπεριφοράς και δράσης. Ξεχωρίζει το τραγούδι για την εβδομηντάχρονη Δέσπω Σέχου-Μπότση -σύζυγο του οπλαρχηγού Γεωργάκη Μπότση-, η οποία οχυρώθηκε με τις κόρες, τις νύφες και τα εγγόνια της στον πύργο του Δημουλά και ύστερα από σθεναρή αντίσταση τον ανατίναξε, ώστε να μην παραδοθούν στον εχθρό. Επίσης ξακουστή και άξια μαχήτρια ήταν η Καπετάνισσα Δέσπω Τζαβέλα, αδερφοποιητή του καπετάνιου Φώτου Τζαβέλα και η Λένη Μπότσαρη, αδελφή του Νότη που «ξεσπαθώνει σαν άντρας και κυνηγά του Τούρκους», όπως έλεγε τραγούδι της εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου