Ωραία λοιπόν, σε έπεισαν κι εσένα πως είσαι πολύ μικρη για να ονειρεύεσαι μεγάλα πράγματα, πως είσαι πολύ μεγάλη για να φαντάζεσαι νέες αρχές, πως είσαι πολύ χοντρη, πως είσαι πολύ αδύνατη, πως δεν είσαι σαν το κορίτσι του περιοδικού, πως δεν υπάρχει αληθινή αγάπη, πως δεν έχεις δικαίωμα να χαίρεσαι όσο υπάρχει κόσμος που πονάει, πως οι ενθουσιασμοί σου για το οτιδήποτε θα σου βγουν ξινοί, πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα, πως το ένα, πως το άλλο, πως, πως και πως. Κι εσύ τι έκανες; Τους άκουσες; Σε πήρε η μίρλα τους παραμάζωμα και σου μηδένισαν τις ελπίδες; Πάρε την γκρίνια που σου φορτώσανε και κάνε λίγο πιο πέρα. Επειδή ζούμε στην εποχή που το όνειρο θεωρείται πολυτέλεια κι οι άνθρωποι που τολμάνε να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους για να φτιάχνουν θετικά σενάρια και να επιδιώκουν αλλαγές,χαρακτηρίζονται αιθεροβάμονες, εκτός τόπου και χρόνου, απροσάρμοστοι και λεπροί. Μου είπες ΘΕΛΩ! Θέλω πολυ να γίνω ένας εγκληματολόγος να λύνω τα μυστήρια και κατέληξες να βουλιάζεις σε έναν καναπέ και να σκέφτεσαι τα δυσκοίλια λόγια τους! Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν αλλεργία στην ευτυχία, έχουν ψυχές που λογαριάζουν μόνο με αριθμούς κι έχουν βαλθεί να σε πείσουν πως είσαι ελαττωματική που δεν είσαι σαν αυτούς. Μα πίσω απ’όλο αυτό που σου ξερνάν, ένα πράγμα κρύβεται ο δικος τους φοβος. Γιατί αν τα καταφέρεις θα τους τρίψεις στα μούτρα εκείνο που φοβούνται: πως εκείνοι απέτυχαν, πως ακόμα γίνονται θαύματα, πως υπάρχει κόσμος που δε χαμογελάει με το στόμα μα με τα μάτια κι αυτό δε θα το άντεχαν, να ξέρεις! Καν’ το λοιπόν, μην την κοιτάς άλλο τη γραμμή των ορίων σου, πάτα την να δούμε λίγο τι θα γίνει! Ξέρεις, τα πράγματα για τα οποία σκουντάει η ψυχούλα σου δεν είναι τυχαία, είναι το κάλεσμά σου, οπότε κάνε ό,τι περνάει απ’ το χέρι σου για να φτάσεις ένα βήμα πιο κοντά σ’ αυτό που σε κρατάει ξάγρυπνο. Επειδή αν δεν ακολουθήσεις το συγκεκριμένο κάλεσμα, το τίμημα θα είναι σκληρό. Πώς θα περάσει μια ολόκληρη ζωή κατά την οποία θα αναρωτιέσαι διαρκώς «τι θα γινότανε αν», μου λες; Οπότε καν’ το! Μη σχεδιάζεις διαρκώς το μέλλον, μην είσαι πάντα ασφαλής, μη νοιάζεσαι αν θ’ απογοητεύσεις κάποιον που δεν είναι εσύ. Επειδή ξέρεις κάτι; O κόσμος θα πει έτσι κι αλλιώς και ποτέ δε θ’αρέσεις σε όλους, οπότε πού είναι το πρόβλημα; Η ζημιά σε ωριμάζει, όχι η ηλικία, γι’ αυτό μη δίνεις λογαριασμό σε κανέναν και δείξε τους τι δεν μπορεις να κανεις. Μόνο μη γίνεις σαν τους πολλούς, επειδή οι πολλοί δεν κατάφεραν ποτέ κάτι άλλο πέρα απ’ το να ακολουθούν ζωές προδιαγεγραμμένες. Οι πολλοί είναι παγιδευμένοι σε ξένα όνειρα, όνειρα που σαν ηλίθιοι κατέληξαν με τα χρόνια να λογίζουν για δικά τους. Ξέρεις, κανείς μας δε νομίζω πως είναι ποτέ του έτοιμος μπροστά σ’αυτά που λαχταράει, όπως κανείς δεν είναι έτοιμος να κάνει ελεύθερη πτώση από αεροπλάνο, κι ας ανέβηκε εκεί πάνω με τη θέλησή του. Όταν όμως ένας σκοπός σου,σου δίνει ζωή με τον τρόπο που να καίει τα μέσα σου, νομίζω αξίζει να πάρεις το ρίσκο! Ποιός άνθρωπος είναι ικανός να σε σταματήσει απ’ το να κυνηγήσεις τα όνειρά σου εκτός από εσένα;.. Διοτιμα.
