«Να και πάλι ένα παράθυρο,
πού και πάλι δεν κοιμούνται.
Ίσως – πίνουνε κρασί,
ίσως – έτσι κάθονται.
Ή απλώς – τα χέρια τους
δεν μπορούν οι δυο να χωρίσουν.
Σε κάθε σπίτι, φίλε,
υπάρχει ένα τέτοιο παράθυρο.
Είσαι η κραυγή των αποχωρισμών
και των συναντήσεων –
εσύ, παράθυρο στη νύχτα…
Προσευχήσου, φιλαράκο,
για το άυπνο το σπίτι,
για το παράθυρο με το φως!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου