Θα πάρω απ’ το χέρι σου
το τριαντάφυλλο
να ζωγραφίσω τη ζωή.
Εδώ, στην άκρη της πέτρας,
θα ψάξω τον μίσχο του κυκλάμινου.
Θα πορευτώ κατά την θάλασσα,
να βρω την τρίαινα,
μήπως κι ανοίξω τους ασκούς
να δω την άλλη μέρα
στεφανωμένη με αγριολούλουδα.
Ήταν όμορφη η σημερινή μέρα,
όμως δεν έλεγε με τίποτα να ηρεμήσει
το πτερύγιο του καρχαρία,
που περιδιάβαινε την θάλασσα πάνω κάτω.
Εμείς σ’ αυτήν την κόχη, ξεχασμένοι,
συναρμολογούσαμε τραγούδια
από σπασμένα λόγια.
Η γοργόνα ξέχασε να γυρίσει.
Η γοργόνα δεν ήθελε να γυρίσει.
Σπασμένα λόγια,
πεταμένες κουβέντες,
άδικη η ζωή πολλές φορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου