την θέση σου στον κόσμο μου.
Να μετατρέψω τα αρνητικά σου συναισθήματα σε θετικά,
τα λάθη σου σε εξομολόγηση και τον έρωτα σε μεταλαβιά.
Σου ζητώ να φύγεις για να νιώσω την απουσία σου.
Μην ανησυχείς μήπως με πληγώσεις, θέλω να πληγωθώ.
Θέλω να νιώσω την πείνα μου για σένα.
Θέλω η επιθυμία να με καταπιεί..
Σαν κολασμένος περιμένω να γευτώ την αγάπη σου,
να νιώσω ξανά και ξανά τη γεύση από τα φιλιά σου.
Το μυστικό για να γράψεις, είναι να νιώσεις τον πόνο,
να παλέψεις με τον ίδιο σου τον εαυτό,
να κλάψεις, να πληγωθείς
και αν καταφέρεις να σταθείς στα πόδια σου,
τότε αξίζει να καταθέσεις τα συναισθήματα σου στο χαρτί.
Όποιος πιστεύει ότι μπορεί, να ζήσει έναν έρωτα
χωρίς κόπο και χωρίς αγώνα πλανιέται, και θα πονέσει πολύ.
Για έναν έρωτα είναι απαραίτητο να παλεύεις
ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα.
Γιατί μια ζωή χωρίς έρωτα, είναι μια ζωή χωρίς αξία..
Είσαι η γυναίκα που με κάνει να νιώθω ξεχωριστός
και σε ευχαριστώ που είσαι μέρος της ζωής μου.
Πάντα ήθελα να είσαι η πρώτη εικόνα που θα βλέπω
όταν ξυπνάω και η τελευταία όταν κοιμάμαι.
Ίσως να είμαι απλά ένας απελπισμένος που παίζει με τις λέξεις..
Ίσως να είσαι απλά ένα όνειρο..
Ένα βράδυ που σου ζήτησα να κοιμηθούμε αγκαλιά
μου το αρνήθηκες.
Ίσως δεν θα έπρεπε να αφήσω τον εαυτό μου
να δεθεί μαζί σου.
Μα να ξέρεις μια μέρα θα σε διαγράψω οριστικά..
Ίσως να φταίει το μυαλό μου που δεν με αφήνει
να σκεφτώ τίποτε άλλο..
Όμως το όνειρο θα σβήσει, και θα μείνει η σκιά σου..
Σαν φάντασμα.. Σαν μια ψευδαίσθηση..
Κείμενο:Γιάννης Χαραλαμπάκης
Επιμέλεια κειμένου: Χρύσα Θυμιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου