Μιά πένθιμη βροχή
με όψη θανάτου
άγγιξε
τις στέγες της λύπης
κΙ εσβυσε τα σημάδια της αμφιβολίας!.
Αγρια πουλιά κρύφτηκαν στης νύχτας
τα χαλάσματα και μερικά όνειρα
τρέξανε ξοπίσω τους τρομαγμένα !
Θόρυβοι ξύπνησαν μνήμες χλωμές
στα σβησμένα μονοπάτια τής Λήθης
Αδιακριτες ερωτήσεις έλιωσαν
κατω από τις σταγόνες της μπόρας.
Δεν αντέχει άλλο το χρώμα
της Αγάπης
Το ξέβαψε η βροχή!
Φόβοι φύτρωσαν και σκαρφάλωσαν
στον τοίχο τής καινούργιας μέρας
που ανατέλλει.
Κανένας ήχος!
Ούτε ένα χρώμα δεν απόμεινε!.
Τι χρώμα άραγε έχει η ψυχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου