Θέλω να γράψω.. Θώμη Μπαλτσαβιά.

Θέλω να γράψω..να γεμίσω αράδες δίχως μέτρο..

δε θα γράψει το χέρι μου μα η ψυχούλα που κρύβω ή και όχι..

Θέλω να γράψω για τον τρόπο 

που η καρδιά σου χτυπάει όταν είναι το μαξιλάρι μου..

τόσο δυνατά..τόσο ανυπόμονα..

κάνει την απίστευτη λαχτάρα σου χτύπους 

και στα δικά μου αυτιά γίνονται η ομορφότερη μουσική..

η πιο συγκλονιστική εξομολόγηση..η πιο τρανή απόδειξη..

Θέλω να γράψω για όσα διαβάζω στους καταρράχτες 

των δυο σου ματιών σαν πέφτω δίχως σωσίβιο...

εκεί ανακαλύπτω όσα μπορούν ποιήματα να γενούν...

όσα εσύ διστάζεις να επιτρέψεις στα χείλη σου 

να μαρτυρήσουν... εκεί καιροφυλακτεί η ζωή 

ως επίτοκος που εγκυμονεί καιρό τώρα τη λατρεία..

Θέλω να γράψω..να γράψω για όσα 

σαν τατουάζ χτυπώ στο κορμί σου απάνω..

για τούτα που καταλαβαίνω στα ταξίδια μου πάνω του..

για κείνα που κλέβω από κάθε του γωνιά μυστική.. 

που μαρτυρά φλυαρώντας κάτω από τα δάχτυλά μου..

που αφήνει να κυλάνε στα χείλη μου..

Θέλω να γράψω..για τις ώρες 

που μόνη με αφήνεις και πεθαίνω ..

για τα λεπτά που γίνονται οι τύραννοί μου 

ως να έρθεις πάλι για να βιώσω την ανάσταση...

να γράψω για τον ήχο από το γέλιο σου 

που γίνεται τραγούδι στων πετούμενων το στόμα..

για το δάκρυ σου που πολύτιμο διαμάντι περισυνέλλεξα..

για το όνειρο αυτό που ντύνεται αλήθεια...

Ίσως καταφέρω για όλα αυτά να γράψω ίσως και όχι..

αρκεί πο σφραγίδες στα σπλάχνα μου είναι...

Ερωτικα Μονοπατια ΤΗΣ ΘΩΜΗΣ