Στο ακρογιαλι κοντοστεκει, η αλμυρα της γνεφει
Η γαληνη ριχνει αγκυρα, η φουρτουνα γαληνευει
Ξεπλενει τα βοτσαλα τα αφρισμενα
Της ζωης σου τα ονειρα, απο την αλμυρα βγαλμενα
Βηματιζει η γαληνη, στην καυτη την αμμο
Τα δακρυα παγωνουν, η θεα της απαγγειο
Να ξεπλυνει οτι απεμεινε προσπαθει
Στο λιμανακι της ζωης σου μια προσευχη
Προστατευει το καραβι σου, απο τον δυσκολο καιρο
Στο υστατο ταξιδι της ζωης, το μακρυνο
Η γαληνη απανεμο λιμανακι του νου
Εκει δενεις το τελευταιο καραβι του γυρισμου
Στην δυση του το ταξιδι της ζωης
Τιποτε δεν αλλαζει, οτι κι αν πεις
Ολα οσα εζησες, το τιμημα δικο σου
Ολα πολυτιμο δωρο, της πλουσιας σοδεια σου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου