Εκουτουρντίσανε μαθές,οι γρες και ξεπορτίζουν,
βγαίνουνε ολοτσίτωτες στσι δρόμους και γαμπρίζουν..
Τσαλίμια,μπεμπεκίσματα,ένα σκασμό ρεζίλια,
βαμμένα κατακόκκινα ,τα ζαρωμένα χείλια..
Ρούχα κοντά και παρδαλα, μποτάκια με τακούνι,
και μυρωδιά απ'επώνυμο,πανάκριβο σαπούνι.
Χρυσά βραχιόλια και κολιέ,εσαρπα από μετάξι,
και ανεγογυρευγονται,ποιος θα τσι ξεπεταξει.
Ζυγώνουνε αγαπητικούς,γερούς και κοτσωνάτους,
τζοβενα,νεαρουληδες,αρσενικούς βαρβάτους..
Δεν το θωρουν πως προπατούν και τρέμει η κορμαρά ντως,
πως τρίζουν σαν τα λιόκλαδα, ούλα τα κόκκαλά ντως..
Δε σκέφτονται πως όλα αυτά,που θέλει η ψυχή ντως,
δεν τα βαστά το ανήμπορο,το γέρικο κορμί ντως..
Ωφου Χριστέ μου,γίβεντα,αίσχη,μασκαραλίκια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου