Ο μισός εαυτός στον καιρό της γύμνιας.
Στο πάγωμα του ανέμου αφημένη η ψυχή
κρυώνει και ποθεί τον λυτρωμό της
περιμένοντας την άνοιξη.
Ο άλλος μισός εαυτός
ανασαίνει χρώματα και γεύεται ήλιους
τον ίδιο καιρό
αυτόν της γύμνιας και της εγκαρτέρησης.
Ω Ψυχή, που αφοπλίζεις φθινόπωρα και χειμώνες!
Κεντάς άνοιξες και καλοκαίρια
στα πετάγματά σου με το καλειδοσκόπιο
του ουρανού σου!
Στέλλα Βρακά~ 18-10-2017
Πίνακας ζωγραφικής του αγαπημένου φίλου:
Ανδρέα Πετούση, τον οποίο ευχαριστώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου