Είσαι ακόμη ποιητής;; .. Φαίδρα Καψωμενάκη.

Σε σένα ακουμπά ο κόσμος ποιητή,

το βάρος της ζωής, της μοίρας, της αλήθειας..

Να τραγουδήσεις τον καημό, τον πόνο την ελπίδα,

την απληστία των ταγών στα αλώνια των πολέμων..

Και συ;;;;

Υμνείς μόνο τον έρωτα και τις φωτιές που ανάβει..

Μα καίγονται οι γειτονιές της γης

από των ισχυρών την δύναμη

και το αλόγιστο των όπλων τους το μένος.

Σκύψε με δάκρυ φλογερό,

την πένα σου ρομφαία, βέλος να σβήσει τις φωτιές,

ν'ανοίξει δρόμους στις καρδιές ν'ανθίσει η ελπίδα.

ΧΡΕΟΣ σου είναι ποιητή

ΧΡΕΟΣ που το λησμόνησες και ξέχασε η άνοιξη

να θάψει τους χειμώνες...

Καινούργιους δρόμους χάραξε

καινούργια μονοπάτια

Οι στίχοι σου τα λούλουδα,τα λόγια σου ή γύρη..

...Φαιδρα Καψωμενακη...