Εγώ κ Εσύ... Χριστίνα Νάκου.

Φώτα σβηστά

Κεριά αναμμένα

Η μουσική απαλά

Παίζει απεγνωσμενα

Και ομως...

Η απουσια σου

Ακούγεται τόσο δυνατά

Μόνη ψυχή

Χωρίς ζωή

Η αγάπη αυτή

Πονάει πολύ

Ομως δε μπορει...

Με καμιά να συγκριθεί

Ειμαι εγώ

Τοσο κοντά

Είσαι εσύ

Τοσο μακριά

Μα...

Εγω κ εσύ

Πάμε μπροστά;;;

Σε θελω εδώ

Λεω συνεχώς

Που υπάρχω εγώ

Μα εσυ δυστυχώς

Που βρίσκεσαι...

Αναρωτιέμαι διακαώς

Χριστίνα Νάκου