Σε προκάλεσα να παίξουμε
μια παρτίδα σκάκι
εσύ δέχτηκες αμέσως
με χαμόγελο αινιγματικό...
Ξεκίνησα τολμηρά
απάντησες με φειδώ,
σε υποτίμησα και ανοίχτηκα
ακόμη περισσότερο...
Εύκολος αντίπαλος σκέφτηκα
συνέχισα επιθετικά
εσύ με περίμενες με υπομονή
με άφηνες να εκτεθώ...
Έτσι πιάνονται τα έξυπνα πουλιά
από την μύτη, σκέφτηκες,
ανέπτυξες όλα τα πιόνια σου
μετά τους αξιωματικούς
τα άλογα και τους πύργους...
Σε κοιτούσα απορημένος
θυσίασες ακόμη και την βασίλισσα
και εγώ ο αφελής αφέθηκα
πίστεψα πως θα σε νικήσω...
Όμως δεν χάνεται η παρτίδα
σαν χάσεις την βασίλισσα
τελειώνει όταν πέσει ο βασιλιάς
και εγώ έπεσα στην αγκαλιά σου
χωρίς να το καταλάβω...
Ίσως αν το ήξερα απο την αρχή
να είχα ρίξει τον βασιλιά μου εγώ
για να χάσω το παιχνίδικαι
να κερδίσω την αγάπη σου...
Όμως ακόμη δεν ξέρω
δεν είμαι σίγουρος
αν έχασα την παρτίδα
ή αν κέρδισα εσένα...
...Αντώνης Σαμολαδάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου