Χειμώνας βαρύς και εγώ εδώ...
Να περιμένω να ξημερώσει...
Νιώθω...
Αισθάνομαι...
Ζητάω...
Αναπνέω...
Πονάω...
Αγαπάω...
Ζηλεύω...
Μισώ...
Πεθαίνω...
Ποιός άραγε καταλαβαίνει όλα αυτά που εγώ νιώθω...?
Όλα αυτά που εγώ περνάω...? Όλα αυτά που με πονάνε...?
Κάνεις!!!
Δε ξέρω ίσως κάποιος να υπάρχει εκεί έξω που να περνάει,
να ζει ή να έζησε τα ίδια με μένα...
Ίσως κάποιος-α να καταλαβαίνει γιατί περνάμε τα ίδια...
Θεεεέ μου πόσο κρύο εκεί έξω μα και εδώ!!!
Μέσα στη ψυχή μου,στη καρδιά μου...
Προσπαθώ με λέξεις να εκφράσω αυτά που σκέφτομαι...
Αυτά που νιώθω, αισθάνομαι...
Γιατί πολύ απλά ποτέ δε μιλάω!!
Γιατί όσες φορές αποφάσισα να το κάνω κάνεις δεν ήταν
εκεί να με ακούσει... Αλλά ακόμα και αν ήταν δεν ήθελε
να ακούσει,γιατί δεν άρεσαν αυτά που άκουγε...
Ακούω ένα παλιό τραγούδι....
"ΕΜΕΝΑ ΔΕ Μ'ΑΓΑΠΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ"
Πόσες φορές το έχω ακούσει...
Αμέτρητες φορές έχω ακούσει αυτά τα λόγια...
"Χειμώνας βαρύς".... Και εγώ μόνη...
Με τόσο κόσμο κοντά μου,αλλά πάλι τόσο μόνη....
Άλλο ένα βράδυ να νιώθω έτσι...
Ένα κενό μέσα μου,ένα φόβο... Δε ξέρω τι είναι αυτό!!!
Να νιώθω σαν λες και θα συμβεί κάτι...
Αλλά να μη ξέρω τι είναι αυτό το κάτι...
Με φοβίζει το άγνωστο... Το τρέμω,το μισώ,δε το θέλω....
Δε θέλω να νιώθω έτσι... Μα γιατί νιώθω όμως έτσι...
Τι είναι αυτό που φοβάμαι πραγματικά???
Ποιος μπορεί να μου πει???
Ποιος μπορεί να με κάνει να νιώσω ασφαλής και πάλι...??????
Υπήρχαν στιγμές και στο παρελθόν που ξανάνιωσα
το ίδιο συναίσθημα... Και απλά δεν έδινα σημασία...
Απλά το προσπερνούσα... Γιατί τώρα δε μπορώ???
Ακόμα υπάρχουν κάποιοι που δε πιστεύουν σε μένα...
Γιατί όμως το κάνουν αυτό???
Τι φοβούνται αν εγώ τελικά τα καταφέρω???
Ότι θα τους αφήσω πίσω μου???
Ότι θα τους ξεχάσω???
Εγώ θα χαιρόμουν αν κάποιος που αγαπώ τα κατάφερνε
να κάνε αυτό που θέλει στη ζωή του
Αλήθεια,δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να βλέπεις
τους ανθρώπους που λες ότι αγαπάς να τα
καταφέρνουν στη ζωή τους και να ναι ευτυχισμένοι....
Τόσα πολλά αναπάντητα ερωτήματα!!!
Τόσα "ΓΙΑΤΙ"????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου