Σαν έρθει η αγάπη άνοιξε διάπλατα τις πόρτες της ψυχής σου,
μπορεί η χαρά μια στιγμή να κρατήσει κι ο πόνος της μια ζωή,
αλλά να θυμάσε, πως αξίζει να ζήσεις αυτό το ταξίδι μαζί της.
Η αγάπη δεν είναι μια σχέση,η ίδια η ζωή είναι που καθοδηγεί
το σώμα σου,μα και το μυαλό σου, σα μια ένεση αδρεναλίνης.
Άσε την ψυχή σου ανοιχτή για να μπει η ομορφιά της ημέρας
η πρωινή αύρα της θάλασσας και το αθώο γέλιο των παιδιών.
Πάρε την αγκαλιά και ανέβασε την ψηλά, όταν φτάσεις πάνω
από τα σύννεφα, αφέσου στην μαγική μουσική των αγγέλων.
Θα δεις τον κόσμο ασήμαντο κι ελάχιστο,σχεδόν ανύπαρκτο,
γιατί ο δικός σου κόσμος είναι εκεί,που για να σε δουν πρέπει
να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά, και για να τους δεις πρέπει να
κατεβάσεις τα μάτια σου χαμηλά,κάτι που σε αφήνει αδιάφορο
Κανένας δεν μπορεί να σε ακουμπήσει,ούτε καν να σε φτάσει.
Στην αγάπη δίνεις και δίνεσαι,χωρίς τεφτέρια και λογαριασμούς,
αυτά δεν έχουν καμία αξία μπροστά σ' αυτό που σου προσφέρει
και σ' αυτό που πήρες, όταν σε έβγαλε από το σκοτάδι στο φως.
Σαν τον φοίνικα ξαναγεννήθηκες μέσα από τα αποκαΐδια σου, κι
αγαπάς όσους κάποτε μισούσες, ενώ περιφρονείς τον φθόνο και
την έχθρα που σου δείχνουν όσοι δεν μπόρεσαν να αγαπήσουν.
Όταν αγαπάς λατρεύεις την ζωή και αναζητάς την ομορφιά της.
Ότι είναι αληθινό για πάντα κρατάει, και το μόνο αληθινό που
υπάρχει σε τούτον εδώ τον κόσμο, θα 'ναι για πάντα η αγάπη.
Μη νοιάζεσαι για τον χρόνο που αδίστακτα μπορεί να πέρασε
από πάνω σου, γιατί όταν την κοιτάζεις μέσα στα μάτια γίνεσαι
έφηβος κι αθώος σαν ένα παιδί που θέλει να μάθει και να ζήσει.
Είναι το μέσον να πάρεις και να δώσεις δύναμη κι ελπίδα, να σε
κρατήσει στην ζωή σου δυνατό, χωρίς την μοναξιά να νιώθεις.
Στην αγάπη δεν υπάρχει εγώ και εσύ, υπάρχει μόνον εμείς,
γι' αυτό ποτέ μην αφήσεις την αγάπη να σου φύγει, κανε ότι
μπορείς να την κρατήσεις κοντά σου, πλάι σου, γιατί αν φύγει
και ξαναγυρίσει θα είναι ταπεινωμένη και δεν θα την λαχταράς.
Προσπάθησε να την κάνεις ένα με το είναι σου, μην σκέφτεσαι,
μην αξιολογείς, μόνον υποκλίσου στο συναίσθημα που νιώθεις,
χωρίς να ψάχνεις προορισμό, κόντρα στην λογική του κόσμου.
Κάποιες φορές η αγάπη βγάζει νύχια μεγάλα σαν σπαθιά, που
σου καρφώνουν την σάρκα και φτάνουν μέχρι την ψυχή σου.
Τότε μην τρομάξεις, μόνον αγκάλιασε την πιο σφιχτά, κοίταξέ
την στα μάτια και ακούμπησε το πρόσωπό σου στο πρόσωπό της
μιλώντας της ψιθυριστά, λέγοντας της πόσο σημαντική είναι για
σένα και ευχαρίστησε την για το καλό που έκανε να μπει στην
ζωή σου, ίσως να καταλάβει και όλο αυτό να ξεχαστεί για πάντα.
Αν αυτό δεν γίνει, ανεβείτε όσο πιο ψηλά μπορείτε, βρείτε τον
ήλιο και αφήστε τον να σας κάψει και τους δυο μαζί ενωμένους.
Στάχτη να γίνεις εσύ και αγάπη, να πέσεις στην γη καρτερώντας
τον ερχομό μιας επόμενης δυνατής αγάπης που θα σε αναστήσει.
Και αν ο νοτιάς πάρει την στάχτη σου και την σκορπίσει μακριά,
θα την νιώσουν τα αηδόνια και θα την κελαηδάνε,τα λουλούδια
και θα ανθίσουν,κι αυτοί οι αετοί από ψηλά θα τη μοιρολογάνε.
Και εσύ θα ξέρεις ότι πριν γίνεις στάχτη, έζησες κάτι που πολύ
λίγοι θα μπορέσουν να το ζήσουν,είδες πως η αγάπη μπορεί να
σε ανεβάσει στον παράδεισο, και να σε κατεβάσει στην κόλαση.
Κοιτάζοντάς την στα μάτια, όλον τον κόσμο ιδανικά τον έζησες.
Άφησε τους άλλους να ζουν χωρίς χρώμα στην ζωή τους, χωρίς
εικόνες και με έναν ήλιο γκρίζο να νομίζουν πως τους ζεσταίνει.
Εσύ έζησες... Αλίμονο σ' εκείνους που δεν ξέρουν να αγαπούν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου