Ψυχή μου πες μου
πως να σπάσω τις αλυσίδες;
Πως να σε απελευθερώσω;
Πως να σου δώσω
όλα όσα μου ζητάς;
Αγωνίζομαι χρόνια
μέσα στην σκλαβιά,
όπως και εσύ πιστεύω...
Ίσως ήρθε ο καιρός
να απαλλαγώ από τα δεσμά μου
να απαλλάξω και εσένα
από τα δεσμά της παρανόησής μου...
Οι αλυσίδες μου, οι αλυσίδες σου,
θέλω να γίνουν λευκά περιστέρια
να πετάξουν ελεύθερα στον ουρανό,
να μεταφέρουν σε όλους τους ερωτευμένους
το πιο σημαντικό μήνυμα,
ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει
από τα δεσμά να ελευθερωθείς,
να αγαπήσεις και να αγαπηθείς...
...Αντώνης Σαμολαδάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου