Αντίλαλος... Νέλλη Κουμεντάκη.

Χάδι
η σκέψη σου
νότα μουσικής
χάνομαι στ' απέραντο
των ματιών σου
το σμαραγδί!

Στην αλήθεια
βολτάρισα στα ποθούμενα
στα μυστικά
τ' ακρογιάλια σου!

Στης σκέψης σου
το ξάφνιασμα
σ'ακολούθησα μα
χάθηκα στη φυγή σου!

Φύλαξα
την ομορφιά
τ`ουρανού σου
ζάλισα τη ψυχή μου
με κόκκινο κρασί!

Ήπια
την ανάσα σου
στην φεγγοβολή
του φεγγαριού σιωπηλά
σ 'αγάπησα!!!

Στο φτερούγισμα
τ' ανέμου, στο άρωμα
της άνοιξης στη λαχτάρα
του ονείρου!

Μα όπως
όλα κράτησε κι αυτό
όσο ο εσπερινός
ενός δειλινού όσο
ένα απαγορευμένο φιλί!

Κράτησε όσο μια
μεθυσμένη στιγμή σαν
της Κυριακής τ 'απόβραδο!

Ο έρωτας
αγάπη μου θέλει δυο
για να υπάρχει
να ταξιδεύει σε όνειρα
επιθυμίας!

Να ευωδιάζει
η ψυχή στο εμείς
και ο αντίλαλος του αγέρα
να θυμίζει έρωτα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου