Πεθαίνεις κάθε μέρα άνθρωπε
γέμισες πληγές, πόνο,
οδύνη, φόβο...
Τα "εγώ" ξέρουν να σε φυλακίζουν
στο εφιαλτικό της Πλάνης.
Όλα τα όνειρα που σου πρόσφεραν
πλασματικά
κι όλα τα θέλω που σε δίδαξαν
άχρηστα.
Καμιά ωφέλεια δεν έχει
η ψυχή σου.
Άκου την καρδιά.
Εκεί μιλά ο Θεός.
Οι χτύποι της στην ένωση.
Το Φως σου δίνει την ανάσταση
πεθαμένε άνθρωπε.
Ταπεινέ άνθρωπε
στο υπέρτατο σημείο
της Γνώσης
που είναι η Αγάπη
που όλα τα περιέχει
και σε όλα περιέχεται
η ευδαιμονία σου.
Υπέρλαμπρε άνθρωπε
η δύναμή σου
στην συγχώρεση
στην κατανόηση.
Η νέα ζωή σου
στην ευφορία της προσφοράς
με κάθε τρόπο
με όλους τους τρόπους
στον αδελφό άνθρωπο
που είσαι εσύ
που είμαι εγώ
που είμαστε όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου