Έπαψα να ονειρεύομαι να σκέφτομαι
τη μορφή σου, μα σ' αγκαλιάζω νοερά
ακόμα νιώθω να μαι δική σου!
Λείπεις κι από τη σκέψη μου ακόμα,
όλα άλλαξαν άδεια η ψυχή, έμεινε
σκιά σε ξένο σώμα!
Στις μνήμες εστιάζω, μου φτάνει
η μυρωδιά σου, κι ο ήχος της ανάσας σου
που είχαν τα φιλιά σου!
Λείπεις και τα χρώματα μοιάζουν
ξεθωριασμένα, να τα ταιριάξω δεν μπορώ,
τα πήρες όταν έφυγες και η λύπη χρώμα
δε φορά χωρίς εσένα!
Θολά έρχεσαι κρυφά, μέσα στο λογισμό μου
μπερδεύεσαι στη σκέψη μου μα είσαι μες
το υποσυνειδητό μου!
Μου λείπεις δεν είναι λέξη απλή, είναι
συναίσθημα κραυγή, πόνος και δάκρυα
κρυμμένα στη ψυχή!
Μου λείπεις μα αφού ξέρεις πως είσαι
αναπνοή στα χείλη μου σε ψάχνω να νιώσω
το φιλί, αλλά δεν είσαι εκεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου