Χωρίς παραλήπτη και γραμματόσημο
της σκέψης η σύνταξη.
Ίσως,σε κάποιο Θεό που τα πάντα ορά,
ίσως και στον ήλιο πριν εκραγεί,
το νυχτογράφημα φτάσει,
ίσως κάποιο αδειανό από δάκρυα σύννεφο
γεμίσει τ αμπάρια του.
Ποιος των ανθρώπων τις τύχες
ορίζει ;
ποιος επί χάρτου πολέμαρχος
καταργεί τις εκεχειρίες ;
ποιος σε φεγγαρίσιο άνεμο,
μεσίστιο της ελπίδας το λάβαρο ;
Φόρεσαν μάσκα οι λέξεις,
γέμισε αμφιβολίες το αύριο,
μα και οργή !
Πώς να φιλήσεις το όνειρο,
πώς να μυρίσεις τα κρίνα
της αθωότητας ;
Έχει δυνατό άρωμα η δικαιοσύνη,
έχει δυνατό άρωμα η ειρήνη,
έχει δυνατό άρωμα η Γυναίκα.
Σε λίγο,εμβόλια για την Αγάπη !
Σε λίγο των ποιητών η επανάσταση
και των αμνών,
μα δεν φοβάται τις ερπύστριες,
ούτε του Ηφαίστου τα σφυρήλατα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου