Φαντάσματα... Γιάννης Χαραλαμπάκης.

Πάλι τάραξες την σιωπή της μοναξιάς μου.
Χαμένη στο λαβύρινθο του μυαλού σου
δεν μπορείς να ξεφύγεις από τα φαντάσματα
και τα μακρινά φώτα που σ' ακολουθούν.
Μου κουβάλησες για δώρο ένα πιάνο παλιό,
ενώ ξέρεις καλά πώς κανένας στο σπίτι μας
πιάνο, δεν ξέρει να παίζει...
Το κοιτάς και κοιτάζεις γύρω σου
σαν να φοβάσαι μην δραπετεύσει ο ήχος του.
Θα σου το πω για άλλη μια φορά...
Είναι βουβό. Άλλωστε ποιος θα το άκουγε
σε αυτήν την ερημιά της ζωής μας;

Γιάννης Χαραλαμπάκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου