Αλισάχνη... Σταυρούλα Δεκούλου.

Φωνή που αγκαλιάζει
τα νοήματα όλα
και στα προσφέρει.
Στα δυο της χείλη θάλλει το φιλί
ωσάν βελούδινη πορφύρα.
Μιαν αλισάχνη την τυλίγει
και κοινωνάς ωκεανό όταν γoνυπετής
ασπάζεσαι τ' ακρόδαχτυλά της.
Σε ρωτούν
- πώς ειν' τάχα να σμίγεις με τη θάλασσα -
Χαμογελάς και βυθίζεσαι
στα δυο της μάτια.

Σε έντυσα Ερωτα, ποιητική συλλογή
Εκδόσεις Βεργίνα, Νοέμβριος 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου