Φεγγάρι που κοκκίνησες... τασος Ζωταλης.

Φεγγάρι που κοκκινησες
Και την καρδιά μου λυγίσες
Για έρωτες χαμένους
Για μια αγάπη κινησες
Όμως στο τέλος γύρισες
Μ"απογοητευμένους
Φεγγάρι που κοκκινησες
Και μια βραδιά μου θυμισες
Του έρωτα τον πόνο
Όλο το κόσμο αντίκρυσες
Τίποτα άλλο δε ζήτησες
Τα δύο της μάτια μονο
Ήρθαν κοντά σου τα πουλιά
Τραγούδι να σου πουν
Είπες τα ψεύτικα φιλιά
Ποτέ δεν αγαπούν
Ήρθαν κιθάρες και βιολιά
Μπαλάντες να σού παίξουν
Τον πόνο σου γουλιά γουλιά
Οι ήχοι τους να κλέψουν
Φεγγάρι που αγάπησες
Σε είδαμε που δακρύσες
Κι ύστερα να ματώνεις
Τα όνειρα σου άφησες
Και όλα τα παρατήσες
Για κείνη ακόμα λυωνεις
Φεγγάρι μου που ματωσες
Τα μυστικά σου κράτησες
Για πάντα στην καρδιά
Μάθαμε πως τρελάθηκες
Και μια για πάντα χάθηκες
μια θερινη βραδιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου