Κρύψου... τασος Ζωταλης.

Πληγές που δε κλείνουν
Ποτά που με πίνουν
Καρδιές που όλο δίνουν
Μπουρλότο να γίνουν
Φωτιές που δε σβήνουν
Αγάπες που κρίνουν
Σημάδια αφήνουν
Για πάντα θα μείνουν
Ότι δε μπόρεσες να κρύψεις
Δώσε μου να το κρύψω εγώ
Και την καρδιά μου αν ανοίξεις
Για σε θα πεσω να πνιγώ
Βάλε στ"ακορντα σου τον πόνο
Βάζω το αναφιλητο
Ας μετανιώσεις, μετανιώνω
Χωρίς τίποτα να σκεφτώ
Επαίτες
Ρεμπέτες
Ανεραστοι, ψεύτες
Αγάπη ζητάνε
Ματώνουν, πονάνε
Φαναρια
Φεγγάρια
Πλανόδιοι, ζευγάρια
Άγγελοι, διάβολοι
Σε ψεύτικη πολη
Ρουφιάνοι
Ζητιάνοι
Κακοί, τσαρλατάνοι
Και εγώ που πονάω
Εσένα ζητάω
Θηρία
Ιστορία
Παρθένα, Μαρία
Για ποιους να δακρύσεις
Και ποιους να αναστήσεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου