Δάκρυ στο δάκρυ και χωριστήκαμε
στερνή ματιά, όνειρο ήτανε.
Τώρα που φεύγεις δώσ’ μου απ’ τον ήλιο σου
για να θυμάμαι την τόση πίκρα σου.
Με την αυγή θα ‘ρθω ξανά
να σ’ αγκαλιάσω στερνή φορά.
Αναζητώ χάδι απ’ τον ίσκιο σου
μα τρεμοσβήνει κερί στο μνήμα σου.
Άστρο λαμπρό αχνής αυγής
σβήσε την πίκρα απ’ τα βάθη της ψυχής.
Σ’ άλλη ζωή κι ανταμωθήκαμε
τρέχω γοργά όπως το είπαμε.
Στιγμές στιγμές είναι που χάνομαι
μα πάλι απ’ τον όρκο είναι που βιάζομαι.
Τον ήλιο ανάβω για το χατίρι σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου